GÜNEŞİ GÖRÜYORUM
Nodar Dumbadze, çağdaş Gürcü ve Sovyet edebiyatının en önde gelen yazarlarından biri, 1957 yılından beri yazıyor. Altı romanı ve birçok öyküleri kitap olarak yayımlandı. Romanları: "Ben, Ninem, İlinko ve İlaryon " Nodar Dumbadze’nin kitapları dünyanın pek çok dilinde yayımlanmıştır. 1966 yılında : "Ben, Ninem, İlinko ve İlaryon" ve adlı romanları ile Gençlik Ödüllerini kazanan Dumbadze, adlı romanıyla da, 1975 yılında, Gürcü kültürünün büyük sanatçılarına verilen Rustaveli Armağanını kazanmıştır. adlı son kitabıyla da Sovyetler Birliğinin en büyük ödülü olan 1980 Lenin Ödülünü kazanan Dumbadze, şu anda Gürcistan Yazarlar Birliğinin sekreterliğini yapmakta olup, aynı zamanda milletvekilliği görevini de sürdürmektedir.
KETO HALA
Kiraz dalında minicik bir ispinoz şakıyordu. Yürekten coşkun bir ötüşü vardı; Keto Halam kendini tutamadı, üç bacaklı iskemlesini alıp kuruldu kirazın karşısına. İspinozcuk coşkun şakımasından içli bir ötüşe, oradan şen ıslıklara geçiyordu. Bir köşeye büzüşmüş onu taklide çalışıyordum hep. Birden susuveriyordu ispinoz, susup çevresine bakınıyor, yeniden şakımaya başlıyordu. Bende soluklanıyordum o sıra. Soluklanıyor, şakımaya başlayan kuşla yeniden yarışmaya koyuluyordum. Soluğum onun gibi uzun değildi. O şen ötüşü sustu mu bir hüzün çöküyordu ortalığa, başını oynatıp uzaklara dikiyordu bakışlarını; uzaklara, güneşin kaybolmak üzere olduğu noktaya, ufka bakıyor, sonra yeniden şakımaya koyuluyordu. Güneş uzak ufukta bir bakır tepsi gibi kocaman, batmak üzereydi. diye seslendi yoldan geçen biri… Ardından yeri göğü sarsan haykırma duyuldu : Fırladım kalktım yerimden, sesin geldiği yöne: dedim, Çalışma önderi Datiko avluya girdi.