ჰალდუნ თანერის ნოველების კრებული ქართულად პირველად 1972 წ. გამოვიდა. მას "თორმეტს აკლია ერთი წუთი" ერქვა და იმდენად დიდი ინტერესი გამოიწვია, რომ 40 000-იანი ტირაჟით გამოცემული წიგნი რამდენიმე დღეში გაიყიდა.
თანერის წინაპრები, გვარად თავდგირიძეები, ქობულეთელი ბეგები ყოფილან. ისინი რუსეთ-ოსმალეთის ომის დროს გადასულან თურქეთში და იქაც მაღალი სოციალური მდგომარეობისთვის მიუღწევიათ. როგორც მისი ნოველების პირველი ქართული გამოცემისათვის დაწერილ წინათქმაში აღნიშნავს ჰალდუნ თანერი, მათ საქართველოსთან კავშირი დიდხანს არ გაუწყვეტიათ.
აი, რას წერს იგი "წინათქმაში":
"როცა პირველად ჩამოვედი საქართველოში, უცნაური გრძნობა დამეუფლა: თითქოს ადრეც ვყოფილიყავი აქ. ქართველი ერი, ქართული ყოფა, ქართული მუსიკა ახლობლად ვცანი. საქართველოს ბუნება, მისი ჰავა, ძალიან მშობლიური მეჩვენა.
არ ვიცი, ქართველები გულთან ახლოს მიიტანენ თუ არა ჩემს ნაწარმოებებს.
ჩემს პირველ მეკვლეს ლია ჩლაიძეს გულითად მადლობას მოვახსენებ.
ქართულ ენაზე გამოსული ჩემი პირველი წიგნი ყოფილიყოს ქართველი მკითხველისადმი პირველი მეგობრული წერილი, რომლითაც თითოეულ მათგანს კეთილ სურვილებს ვუთვლი."
არისტოკრატიზმი, ევროპული აღზრდა-განათლება ეს ის საფუძველია, რომელზედაც დგას ჰალდუნ თანერი – ნოველისტი, დრამატურგი, პუბლიცისტი, რეჟისორი, პედაგოგი. იგი ამავე დროს მეცნიერებით და პოლიტიკითაც იყო დაკავებული – იყო მეჯლისის და სტამბოლის უნივერსიტეტის სამეცნიერო საბჭოს წევრი.